Καμέλια

Επιστ. Όνομα : Camellia spp.

Οικογένεια     : Theaceae

Καταγωγή      : Κίνα, Ιαπωνία

Περιγραφή  : Το φυτό της καμέλιας είναι ένα αειθαλές δέντρο ή  θάμνος, ανήκει στα οξύφυλλα φυτά (όπως η γαρδένια, η ορτανσία, η αζαλέα και το ροδόδεντρο). Η οικογένεια περιλαμβάνει 100 με 250 είδη, τέσσερα είδη όμως χρησιμοποιούνται για καλλωπισμό και είναι η Καμέλια η ιαπωνική (Camellia japonica), η Καμέλια η σασάνκουα (Camellia sasanqua), η Καμέλια η δικτυωτή (Camellia reticulata) και η Καμέλια του Σαλουέν (Camellia saluenensis). Η πιο γνωστή από όλες όμως είναι η Ιαπωνική Καμέλια (Camellia japonica). Τα φύλλα του φυτού, έχουν λαμπερό, σκουροπράσινο χρώμα, είναι δερματώδη και μπορούν να διατηρηθούν για όλο το χρόνο. Αναπτύσσεται αργά, ωστόσο, μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 1,5-6 m ύψος. Έχει πυκνές, ινώδεις και ρηχές ρίζες. Οι νεότεροι κλάδοι είναι μωβ-καφέ, γίνονται γκριζωπό-καφέ καθώς μεγαλώνουν. Τα φύλλα είναι ωοειδή οξύληκτα και η περίμετρός τους φέρει λεπτές οδοντώσεις.

Ανθοφορία : Η καμέλια παράγει μεγάλα και εντυπωσιακά άνθη σε σχήμα τριαντάφυλλου και τα χρώματά της ποικίλουν από λευκό έως λαμπερό κόκκινο, μονά ή διπλά. Τα άνθη έχουν την ιδιότητα να διατηρούνται για αρκετό χρονικό διάστημα πάνω στο φυτό. Ανθοφορεί μεταξύ Ιανουαρίου και Μαρτίου. Τα λουλούδια εμφανίζονται κατά μήκος των κλαδιών, ιδιαίτερα προς τα άκρα, και έχουν πολύ μικρούς μίσχους. Εμφανίζονται είτε μόνα είτε σε ζεύγη, και είναι μεγέθους 6-10 cm. Ο καρπός αποτελείται από ένα σφαιροειδές καψάκιο με τρία διαμερίσματα ( κάψουλες ), το καθένα με έναν ή δύο μεγάλους καφέ σπόρους με διάμετρο 1-2 cm.

Πολλαπλασιασμός : Με μοσχεύματα. 

Απαιτήσεις : Οι καμέλιες χρειάζονται έδαφος με υγρασία, εμπλουτισμένο με οργανικά υλικά και υψηλά επίπεδα αζώτου. Το ph του χώματος πρέπει να είναι γύρω στα 5 – 6 (φυτό οξύφυλλο). Επίσης, το χώμα πρέπει να είναι αφράτο και να μην παρουσιάζει υψηλές ποσότητες ασβεστίου αλλιώς δημιουργούνται καφέ κηλίδες στο φύλλωμα του φυτού. Ιδανικό χώμα για γλάστρες είναι το καστανόχωμα. Αναπτύσσεται καλύτερα σε θερμά και υγρά κλίματα. Για να γίνει η διαφοροποίηση των ανθοφόρων οφθαλμών χρειάζεται η θερμοκρασία να κυμαίνεται στους 15 - 16 βαθμούς Κελσίου. Η διαφοροποίηση αυτή γίνεται και σε μεγαλύτερες θερμοκρασίες αλλά τότε προκύπτουν μικρότερα μπουμπούκια. Είναι ανθεκτική στο κρύο. Προτιμά θέσεις ημισκιερές προφυλασσόμενες. Η καμέλια δεν αντέχει στην άμεση έκθεση στον ήλιο και υποφέρει στα ζεστά και ξηρά κλίματα. Ειδικά αν την βλέπει ο πρωινός έντονος ήλιος, η υψηλή θερμοκρασία μετά την παγωνιά της νύχτας προκαλεί έντονη ανθόρροια. Η καμέλια προσβάλλεται από τα κοκκοειδή τα οποία προκαλούν το κιτρίνισμα και την πτώση των φύλλων. Επίσης, είναι ευαίσθητη και στον τετράνυχο, ο οποίος καφετιάζει τα φύλλα σε ζεστό, ξηρό καιρό και μπορεί να προκαλέσει τη στρέβλωση στις κεντρικές νευρώσεις του φυτού. Επιπλέον, το φυτό μολύνεται συχνά από μύκητες. Οι μύκητες καταστρέφουν τα φυτά της καμέλιας ή στην καλύτερη περίπτωση δημιουργούν καφέ κηλίδες στα πέταλα των ανθέων.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στα λαμπερά, γυαλιστερά, σκουροπράσινα φύλλα της και στα εντυπωσιακά και πολλά άνθη της.

Χρησιμότητα : Καλλιεργείται συνήθως σε φυτοδοχεία σε μπαλκόνια και βεράντες λόγω της ιδιαιτερότητας του όξινου περιβάλλοντος στη ρίζα. Εναλλακτικά στον κήπο εφόσον το χώμα είναι όξινο, μεμονωμένα ή σε συστάδες.