Καζουαρίνα

Επιστ. Όνομα : Casuarina equisetifolia

Οικογένεια     : Casuarinaceae

Καταγωγή      : Αυστραλία, Νοτιοανατολική Ασία

Περιγραφή  : Δέντρο αειθαλές, ύψους περισσότερο των 30m, με μονό κορμό και στενή κυλινδρική ή πυραμοειδή κόμη. Τα φύλλα τους είναι μικρά, βαθυπράσινα, λεπιοειδή, βελονοειδή (διαφέρουν από του πεύκου λόγω των αρθρώσεων που φέρουν), τοποθετημένα σε σπονδύλους. Ρυθμός ανάπτυξης μέτριος έως γρήγορος. Χρώμα φλοιού γκριζωπό-καφέ.

Ανθοφορία : Φέρουν αρσενικά άνθη κατά επάκριους στάχεις και θηλυκά κατά μασχαλιαία κεφάλια, στο ίδιο ή σε διαφορετικά φυτά, ανάλογα με το είδος. Ο καρπός τους είναι αχαίνιο. Τα άνθη δεν έχουν ιδιαίτερη καλλωπιστική αξία. Είναι φυτό μόνοικο με άνθη αρσενικά διατεταγμένα σε επάκριους στάχεις και θηλυκά διατεταγμένα σε μασχαλιαίες κεφαλές. Χρώμα λουλουδιών κόκκινο.

Πολλαπλασιασμός : Πολλαπλασιάζεται με σπόρο και με μοσχεύματα.

Απαιτήσεις : Η Καζουαρίνα αποτελεί εύκολης καλλιέργειας δέντρο, προτιμάει τα αλκαλικά, ελαφρά εδάφη και ηλιαζόμενες θέσεις. Αντέχει στα ξηρά εδάφη, στα σταγονίδια της θάλασσας, είναι ευαίσθητο στις χαμηλές θερμοκρασίες και δεν αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα από εχθρούς και ασθένειες.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στο αειθαλές βαθυπράσινο χρώμα του και γενικώς στην επιβλητική εμφάνιση του δένδρου.

Χρησιμότητα : Δένδρο παραθαλάσσιων περιοχών. Κατάλληλο για δενδροστοιχίες και για ανεμοφράκτες. Χρησιμοποιείται για μεμονωμένη φύτευση ή και ομαδική σε πάρκα με χλοοτάπητα. Το ξύλο της χρησιμοποιείται για την κατασκευή επίπλων, πλοιαρίων και βαρκών, στεγών και φραχτών, όπως και για την παραγωγή χαρτοπολτού. Επίσης αξιοποιείται ως καυσόξυλο καθώς και για την παραγωγή κάρβουνου. Αντέχει στην επιβαρυμένη ατμόσφαιρα των πόλεων και είναι κατάλληλο για σταθεροποίηση εδαφών.