Νεραντζιά

Επιστ. Όνομα : Citrus aurantium

Οικογένεια     : Rutaceae 

Καταγωγή      : Βιετνάμ, Νοτιοανατολική Ασία

Περιγραφή  : Η Νεραντζιά μνημονεύεται στην ενότητα των καλλωπιστικών φυτών λόγω της μεγάλης χρήσης σε δεντροστοιχίες των πόλεων. Η Νεραντζιά είναι αειθαλές, πολύκλαδο, καρποφόρο δένδρο αργής ανάπτυξης με γυαλιστερά φύλλα, κατ΄ εναλλαγή, ωοειδή έως ελλειπτικά, διαστάσεων 7-12 cm × 4-7 cm και ευμεγέθη παράφυλλα. Τα φύλλα αν τραυματιστούν αναδύουν ευχάριστο άρωμα. Έχει αγκαθωτά κλαδιά όπως και η λεμονιά. Το μέγιστο ύψος της 8-10 m και η μέγιστη διάμετρος κόμης 4-6 m. Έχει σφαιρική ανάπτυξη

Ανθοφορία : Άνθη μασχαλιαία, μονά ή σε δέσμη 2-3, πολύ αρωματικά, λευκά, συνήθως αμφιφυλόφιλα, με 4-5, επιμήκη πέταλα. Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούνιο. Κάνει πορτοκαλί καρπούς με διάμετρο 5-8 εκατοστά, που ωριμάζουν το φθινόπωρο.

Πολλαπλασιασμός : Με σπόρο, μοσχεύματα ή με εμβολιασμό.

Απαιτήσεις : Προσαρμόζεται σε όλους τους τύπους εδαφών. Αντέχει, αντίθετα από τα άλλα εσπεριδοειδή, στα ασβεστούχα εδάφη, στην ξηρασία και στο πολύ κρύο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιείται ως υποκείμενο για να εμβολιάζονται πάνω της τα άλλα εσπεριδοειδή. Η φωτεινή, ηλιόλουστη και ξηρή ατμόσφαιρα με ήπιες θερμοκρασίες είναι η πλέον κατάλληλη για καλή ανάπτυξη του φυτού. Προσβάλλεται από αφίδες (μελίγκρες), δευτερογενώς δε από τον μύκητα της καπνιάς. Επίσης προσβάλλεται από κοκκοειδή ενώ είναι ανθεκτικότερο φυτό από τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή στην κομμίωση.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στο φύλλωμά της, στην αρωματική ανθοφορία της και τους εντυπωσιακούς καρπούς της.

Χρησιμότητα : Κατάλληλο για φυτεύσεις ως καλλωπιστικό σε πεζοδρόμια των μεγαλουπόλεων, σε πάρκα και πλατείες. Πολλές φορές χρησιμοποιείται και ως φυτό γλάστρας.