Λεμονοκυπάρισσο - Γκόλντ κρέστ  (Κυπαρίσσι Γκόλντ κρέστ)

Επιστ. Όνομα : Cupressus macrocarpa

Οικογένεια     : Cupressaceae

Καταγωγή      : Βόρεια Ευρώπη

Περιγραφή  :  Είναι ένα αειθαλές κωνοφόρο δένδρο, έχει ομοιόμορφη κωνική ανάπτυξη η οποία φτάνει ακόμα και τα 8 μέτρα , ανοιχτό κιτρινοπράσινο χρώμα , ειδικά στις νεαρές κορυφές. Μεγαλώνει γρήγορα στο χώμα (40-60 cm ανά έτος) και μπορεί να φτάσει περίπου τα 5-8 μέτρα ύψος. Τα φύλλα είναι βελονοειδή και η τριβή ή το σπάσιμό τους προκαλεί την έκλυση του χαρακτηριστικού αρώματος λεμονιάς. Έχει καρπό κώνο σφαιρικού σχήματος, διαμέτρου 2,5-4 cm και χρώματος καφέ.

Ανθοφορία : Άνθη μικρά, μονογενή, χωρίς ιδιαίτερη διακοσμητική αξία. Tα αρσενικά είναι διατεταγμένα κατά ωοειδείς ή κυλινδρικούς επάκριους ίουλους και τα θηλυκά κατά ωοειδείς ίουλους.

Πολλαπλασιασμός : Με σπόρο και μοσχεύματα. 

Απαιτήσεις : Το Λεμονοκυπάρισσο μπορεί να καλλιεργηθεί σχεδόν σε κάθε εδαφικό τύπο αρκεί να παρουσιάζει πολύ καλή αποστράγγιση, ωστόσο ευδοκιμεί στα αμμώδη ελαφρά εδάφη με pH που κυμαίνεται από 6 έως 6,5. Παρουσιάζει μεγάλη αντοχή στα αλατοσταγονίδια πράγμα που επιτρέπει την φύτευσή του σε παράκτιες περιοχές. Για να αναπτυχθεί σωστά, χρειάζεται προστασία από τους δυνατούς ανέμους και καλό γόνιμο χώμα. Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία στο κήπο και σε εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση. Αναπτύσσεται όμως εξίσου καλά και σε σκιερά σημεία, ειδικά το καλοκαίρι που κάνει πολύ ζέστη. Θέλει συχνό και αρκετό πότισμα. Επειδή θεωρείται φυτό βουνού δεν του αρέσει η ζέστη και έτσι το καλοκαίρι μπορεί να προσβληθεί εύκολα από μύκητες εδάφους του γένους phytophthora. Αυτό συμβαίνει γιατί ο συνδυασμός υψηλών θερμοκρασιών και υψηλής εδαφικής υγρασίας λόγω ποτίσματος ευνοεί την ανάπτυξη μυκήτων. Οι μύκητες εισέρχονται στα φυτά από το χώμα και από τα χαμηλά κλαδιά που ακουμπούν στο έδαφος. Εάν έχουμε προσβολή από μύκητες τότε τα φυτά δημιουργούν πολλά ξερά κλαδιά στο εσωτερικό τους και εάν ξύσουμε ένα κλαδί θα φανεί μία καφέ απόχρωση από τον μύκητα στο εσωτερικό των βλαστών. Χαρακτηριστικό σύμπτωμα της προσβολής. Ένα άλλο πρόβλημα που συναντάμε στα λεμονοκυπάρισσα, είναι το φθινόπωρο που τα βλέπουμε να ξεραίνονται σιγά-σιγά χωρίς να ξέρουμε τι φταίει. Η πιο πιθανή αιτία είναι ότι τα φυτά μας έμειναν κάποια στιγμή απότιστα το καλοκαίρι ή ότι το καλοκαιρινό πότισμα δεν τους ήταν αρκετό. Γενικά τα κωνοφόρα φυτά που είναι φυτεμένα σε πεδινές περιοχές, εάν μείνουν χωρίς νερό κάποια περίοδο μπορεί να δείξουν το πρόβλημα μετά από 1-2 μήνες. Θέλει συχνό και αρκετό πότισμα και διαμορφώνεται με το κλάδεμα όπως εμείς θέλουμε.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στο όμορφο κωνικό σχήμα του και στο λαμπερό χρυσοπράσινο αρωματικό φύλλωμά του.

Χρησιμότητα : Το Λεμονοκυπάρισσο μπορεί να αξιοποιηθεί φυτευόμενο είτε μόνο του (ως δεσπόζον στοιχείο του χώρου) είτε ομαδικά (ως ασύμμετρη σύνθεση 3 έως 5 ή και περισσότερων δένδρων) καθώς και για την δημιουργία φυτικού εξαιρετικά ελκυστικού φράχτη μέσου έως μεγάλου ύψους. Χρησιμοποιείται επίσης ως μεμονωμένο σε κήπους ανάμεσα σε χλοοτάπητα. Μπορεί να καλλιεργηθεί και σε μεγάλα φυτοδοχεία.