Αριά (Πουρνάρι)

Επιστ. Όνομα : Quercus coccifera

Οικογένεια     : Fagaceae

Καταγωγή      : Μεσόγειος

Περιγραφή  : Το πουρνάρι φύεται ως αειθαλής θάμνος ή μικρό δέντρο ύψους 1-6 m. Ο φλοιός είναι τεφρόχρωμος, αρχικά λείος, αργότερα με φολιδωτό ή σχισμένο ξηρόφλοιο στον κορμό και στους γέρικους κλάδους. Τα φύλλα είναι απλά, αγκαθωτά, λαμπερά, πράσινα , διατεταγμένα κατ’ εναλλαγή, δερματώδη, με λεία επιφάνεια, μήκους 1-5 cm και πλάτους 0,5-2,8 cm. Η κορυφή των φύλλων είναι οξεία ή αμβλεία και η βάση στρογγυλεμένη ή ελαφρά καρδιοειδής  ο δε μίσχος βραχύς, σπάνια μακρύτερος των 5 mm. Τα νέα φύλλα την άνοιξη είναι κοκκινωπά.

Ανθοφορία : Τα άνθη είναι μονογενή. Οι αρσενικοί ίουλοι φύονται μοναχικοί στις άκρες των νεαρών κλαδίσκων, ενώ τα θηλυκά άνθη εμφανίζονται μονήρη ή σε ζεύγη στις μασχάλες των φύλλων. Οι καρποί (βαλανίδια) εμφανίζονται μοναχικοί ή κατά ζεύγη. Ο ποδίσκος έχει μήκος 8-12 mm, ενώ το κύπελλο έχει διάμετρο 1-3 cm και μήκος 1-2,5 cm, καλύπτοντας συνήθως πάνω από το μισό του μήκους του βαλανιδιού, είναι άτριχο ή χνοώδες, καλυμμένο με λέπια. Το κάρυο (βαλανίδι) έχει μήκος 1,5-3,5 cm και διάμετρο 0,8-1,5 cm και είναι χρώματος θαμπού καστανού. Οι καρποί βγαίνουν σε βλαστούς δύο ετών στις μασχάλες των παλαιών φύλλων.

Πολλαπλασιασμός : Πολλαπλασιάζεται με σπόρο το φθινόπωρο.

Απαιτήσεις : Αντέχει σε όλα τα εδάφη, ακόμα και στα ξερά και ασβεστούχα, αλλά ευδοκιμεί στα βαθιά και πλούσια και σε θέσεις ηλιόλουστες. Δεν αντέχει στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ενώ αντέχει όμως στα σταγονίδια της θάλασσας γι’ αυτό είναι κατάλληλο για παραθαλάσσιες περιοχές.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στο φύλλωμά του, στους καρπούς και στην αντοχή του.

Χρησιμότητα : Οφείλει την ονομασία του στους κόκκους ερυθρού χρώματος που σχηματίζουν οι προνύμφες του εντόμου Kermes vermilio μέσα στα φύλλα, όπου φωλιάζουν και νυμφώνονται. Οι νύμφες του εντόμου χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιετίες για την παρασκευή κόκκινης βαφής. Στον κήπο Φυτεύεται μεμονωμένα συνηθέστερα ή σε σειρά.