Θυμάρι (Θύμος)

Επιστ. Όνομα : Thymus vulgaris

Οικογένεια     : Labiatae

Καταγωγή      : Μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης, Ασία

Περιγραφή  : Είναι πολυετής θάμνος φρυγανώδης, μικρού ύψους (έως 30 cm), με όρθιους ή έρποντες βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα. Φύλλα πράσινα ή γκριζωπά, ακέραια, μικρά. Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. Τα κλαριά του είναι μικρά και ξυλώδη, ενώ τα φύλλα του έχουν μήκος 4-10 mm. Υπάρχουν περισσότερες από 100 ποικιλίες θυμαριού, πολλές από αυτές καλλωπιστικές.

Ανθοφορία : Τα άνθη είναι ιώδη, ρόδινα, πορφυρά, λευκά, κίτρινα και βρίσκονται σας μασχάλες των φύλλων διατεταγμένα σε στάχεις. Έχουν χαρακτηριστικούς προεξέχοντες στήμονες.

Πολλαπλασιασμός : Με διαίρεση των φυτών την άνοιξη. Επίσης με μοσχεύματα ξύλου.

Απαιτήσεις : Το θυμάρι μεγαλώνει εύκολα σε φτωχά πετρώδη εδάφη αλλά απαιτεί άφθονο ήλιο και καλή στράγγιση του εδάφους.

Διακοσμητική αξία : Οφείλεται στο πλούσιο φύλλωμά τους, τη συμπαγή ανθοφορία και το ιδιαίτερο άρωμά τους.

Χρησιμότητα : Φυτό κατάλληλο για βραχόκηπους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καλλωπιστικός θάμνος, ανάλογα με την ποικιλία. Έχει αρωματικά φύλλα και άνθη. Συνδυάζεται με βολβώδη ανθόφυτα. Καλλιεργείται επίσης σαν φυτό σε γλάστρα και σαν φαρμακευτικό φυτό. Βρίσκεται σε πολλές βραχώδεις, ξηρές περιοχές της ηπειρωτικής και της νησιωτικής Ελλάδας. Κοντά στις περιοχές όπου φύεται το άγριο θυμάρι τοποθετούνται κυψέλες με μέλισσες και παράγεται εκλεκτό μέλι. Μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών σε ψάρια, κρέατα, σε διάφορες σάλτσες, σούπες κ.α.